Kamczatka – jeden z najbardziej oddalonych i trudnodostępnych regionów świata. Dawniej droga z centralnej Rosji na Kamczatkę zajmowała około roku.
W czasach Związku Sowieckiego obcokrajowcom zabroniono wstępu do tego regionu, a obywatele sowieccy mogli się tu dostać jedynie mając specjalne pozwolenie. Podobno odbywały się tu testy łazików księżycowych i mieścił się tu poligon atomowy.
Nawet obecnie wyjazdy na Kamczatkę są dla Rosjan droższe niż odpoczynek w państwach Europy. Ten zakątek świata przyciąga podróżników surową przyrodą oraz unikalną florą i fauną. Na Kamczatce jest około 29 aktywnych i około 300 uśpionych wulkanów. Jeden z aktywnych wulkanów – Awaczyńska Sopka, znajduje się 30 km od głównego miasta półwyspu – Pietropawłowska Kamczackiego.
Kamczatka ma najwyższy w Rosji poziom aktywności sejsmicznej. Poza miastami, ze względu na wysokie prawdopodobieństwo spotkania z dzikimi zwierzętami, turyści mogą poruszać się tylko w towarzystwie lokalnych przewodników – jegierów. Co prawda, niedźwiedzie wolą łapać ryby i żywić się jagodami, ale warto zachować ostrożność. Oprócz tego, na półwyspie żyje około 200 gatunków ptaków, jednak 80% fauny regionu stanowią owady.
Na Kamczatce większość rzek bierze początek z lodowców, dlatego pochodzącą z nich wodę zazwyczaj można pić bez przegotowania czy oczyszczenia.
Najczęściej odwiedzanym na Kamczatce miejscem jest Dolina gejzerów – wąwóz o długości 8 km, w którym płynie rzeka Gejzernaja i wzdłuż którego znajduje się 40 gejzerów, 50 źródeł termalnych, jeziora, wodospady, wulkany błotne i kotły błotne.
Na całym terytorium Kamczatki znajduje się 8 rezerwatów i 5 parków narodowych, a około 100 miejsc uznano za pomniki przyrody. Krajobrazów podobnych do tych na Kamczatce nie można zobaczyć w żadnym innym miejscu na świecie.
