Są na mapie Europy takie miejsca, o których wiemy naprawdę niewiele. Mimo, że
nasz kontynent nie jest bardzo duży, jest na tyle zróżnicowany, że poznanie go w całości to
przygoda na wiele, wiele lat. Łotwa to miejsce, które rzadko trafia na listę podróżniczych
planów. Czy słusznie? Jaka właściwie jest Łotwa? Czy wycieczka do Rygi to dobry pomysł?
Historia zależności i wolności
Historia tego niewielkiego kraju to pasmo powtarzających się okresów zależności. Centralne
położenie przy głównych szlakach handlowych wpływało na rosnące zainteresowanie tym
regionem już w XI w. Do XVII wieku pozostawał pod kontrolą Niemiec, Polski i Szwecji (w
różnych proporcjach). W 1721 r. Łotwa stała się częścią Rosji. W 1918 r. odzyskała
niepodległość, ale nadal był to czas niespokojny politycznie. Podczas II wojny światowej
Łotwa znalazła się pod okupacją niemiecką, następnie została włączona do ZSRR. Dopiero
od 1991 r. państwo Łotewskie stało się niezależną republiką, która dołączyła do Unii
Europejskiej. Wpływy kulturowe i gospodarcze państw zaangażowanych w jej okupację
nadal są widoczne, ale udało się Łotwie zachować swoją wyjątkową kulturę.
Odkryj Łotwę
Ryga
Jest najbardziej znanym i największym miastem Łotwy. Jej wspaniale zachowana starówka
została wpisana na listę zabytków UNESCO. Zwiedzanie Rygi to rozrywka nawet na kilka
dni. Lista zabytków wartych odwiedzenia jest długa i na pewno obejmuje: Kościół św. Piotra,
Dom Bractwa Czarnogłowych (prawdopodobnie najbardziej znany budynek miasta, należący do
zrzeszenia bogatych wpływowych kupców), Katedra Ryska, Dom Kotów, Trzej Bracia (trzy
przylegające do siebie średniowieczne domy mieszkalne będące obecnie siedzibą Muzeum
Łotwy), Sobór Narodzenia Pańskiego (największa cerkiew krajów bałtyckich), zachwycająca
dzielnica secesyjna (przy słynnej ulicy Alberta), Hale Targowe (dawne niemieckie hangary).
Więcej o Rydze tutaj [ wycieczka do Rygi ].
Dyneburg
Drugie pod względem wielkości miasto na Łotwie, stanowiące główny ośrodek dla
mniejszości Polskiej (dawna stolica tzw. “Inflant Polskich”). Warto zobaczyć twierdzę
rosyjską z XIX wieku, a na Wzgórzu Kościelnym: synagogę i sobór, kościół św. Piotra W
Okowach (zaprojektowany na wzór Bazyliki Rzymskiej) i cerkiew św. Borysa i Gleba.
Miłośnicy sztuki mogą odwiedzić galerię prac Marka Rotho, który właśnie w tym mieście się
urodził.
Park Narodowy Kemeri i Jurmała
Park słynie z mokradeł i bagien. Niesamowity klimat, duża zielona przestrzeń przecięta
licznymi mostkami (potrzebnymi, aby w ogóle móc się tamtędy przeprawić) a od czasu do
czasu wieżyczki widokowe. W parku znajdują się także źródła siarczanowe (niezbyt
przyjemny zapach rekompensują duże korzyści dla zdrowia), okoliczne miejscowości
rozwinęły się więc jako kurorty uzdrowiskowe. Największym z nich jest Jurmała. Ośrodek był
od zawsze chętnie odwiedzany (np. przez sowieckich dygnitarzy). Niewątpliwym atutem jest
rozległa piaszczysta plaża, która zachęca do nadmorskiego relaksu. Jeśli lubimy wybrzeże
Bałtyku – koniecznie wybierzmy się w to miejsce.
Park Narodowy Gauja oraz Cesis, Sigulda i Turaida
Największy park narodowy wśród państw bałtyckich oraz najstarszy na Łotwie. Jego
znaczną część stanowi dolina rzeki Gauja na odcinku pomiędzy miejscowościami Sigulda a
Cesis, od której przyjął nazwę. Zainteresowani pięknem krajobrazu mają do dyspozycji
między innymi spływy kajakowe wśród zieleni lasów i malowniczych formacji piaskowca
(klify, jaskinie, ostańce skalne, naturalne progi wodne). Dużą popularnością cieszą się
również piesze wędrówki szlakami turystycznymi – ta forma rekreacji ściągała
odwiedzających już w XIX wieku. Amatorów dzikiej przyrody z pewnością zainteresuje, że na
terenie parku spotkać można aż 50 gatunków ssaków, 150 gatunków ptaków i 40 gatunków
ryb.
W mieście Sigulda do głównych atrakcji należą sporty zimowe (zjazdy bobslejami,
narciarstwo, saneczkarstwo, skeleton), odbywający się w ruinach zamku Kawalerów
Mieczowych festiwal muzyki operowej, wiosenny festiwal miasta, zbiegający się z okresem
kwitnienia wiśni (popularnych na tym terenie). Jesienna Sigulda słynie z niezwykle pięknie
wybarwiających się drzew. Do całorocznych atrakcji należy jaskinia Gutmana (największa
jaskinia nadbałtycka), ruiny średniowiecznego krzyżackiego zamku oraz XIX-wieczny zamek
neogotycki.
Po przeciwnej stronie rzeki znajduje się Turaida. Oferuje zwiedzanie rekonstrukcji
XIII-wiecznego zamku Kawalerów Mieczowych, a także muzeum zamkowe. Warto
skorzystać z punktu widokowego dobudowanego na zamkowej wieży.
W Cesis (po polsku Kieś) wartymi odwiedzenia zabytkami są ruiny zamku Kawalerów
Mieczowych, niegdyś głównej siedziby Wielkich Mistrzów Zakonu. Park Zamkowy
zachowujący XVIII-wieczny klimat, kościół gotycki św. Jana z 1284 r. a także najstarszy
łotewski browar – Casu Alus.
Park Narodowy Slitere
Chroni unikatową dla Europy panoramę wydm i trawiastych bagien pomiędzy nimi. Można
zwiedzić jedną z nielicznych latarni morskich, z której rozciąga się wspaniały widok na
wybrzeże. Okoliczne miejscowości zachowały klimat sprzed lat, dzięki czemu możemy
poznać bliżej folklor i kulturę Łotwy. Łotewskie parki oferują wiele ścieżek turystycznych
zarówno pieszych jak rowerowych (warto!).
Pałac Rundale
Jeden z najpiękniejszych budynków na Łotwie, barokowa perełka na mapie Europy, zwana
“Łotewskim Wersalem”. Wybudowany w XVIII wieku dla kurlandzkiego książęcego rodu
Bironów. Prace wykończeniowe prowadzili artyści z Niemiec i Włoch z niesamowitą
dbałością o szczegóły. Większość sal umeblowana została w stylu epoki. Do zwiedzenia
oddano w pełni odrestaurowany apartament księżnej, na szczególną uwagę zasługuje także
Sala Złota. Obecnie we wnętrzu mieści się muzeum (wystawy łotewskiej sztuki, rzeźby
kamiennej oraz kowalstwa). Ciekawostka – pałac Rundale był prezentem… carycy Katarzyny
Wielkiej dla jej kochanka księcia Zubowowa!
Łotewski smak
Photo: http://www.rigablack. com/
Kuchnia łotewska nie ma zbyt długiej tradycji. Jest jednak spora lista produktów, po
które warto sięgnąć przebywając na Łotwie. Są to przede wszystkim grzyby i owoce leśne (
trudno się temu dziwić skoro niemal połowa powierzchni kraju jest zalesiona) i oczywiście
ryby w najróżniejszej postaci. Charakterystyczna jest także różnorodność chleba oraz dań
na jego bazie. Łotysze przyrządzają z niego nawet desery – zupa chlebowa (fantastycznie
kremowa, korzennie pachnąca), przekładaniec z chleba, dżemu i bitej śmietany, inne ciasta
także często podawane są na spodzie z ciemnego pieczywa. W kuchni łotewskiej wyraźne
są wpływy innych kultur. Znajdziemy więc zupę przypominającą chłodnik litewski, pierożki
podobne do rosyjskich pielmieni oraz inspirowane niemieckimi potrawy z kapusty i śledzi.
Narodowym trunkiem jest tzw. czarny balsam, czyli słodko-gorzka ziołowa nalewka. Pije się
także spore ilości rodzimego piwa. To, co może zaskoczyć, to wszechobecność kminku
(znajdziecie go we wszystkim!) dostępność mięsa jelenia, musujące wino rabarbarowe i
kiszonki w wielu smakowych wariantach.
Łotwa nie zawodzi
Wiosną zachwyci pięknem budzącej się przyrody w licznych parkach i lasach, latem zapewni
relaks na jednej z bałtyckich plaż, jesienią oczaruje wielobarwną panoramą, a zimą zadziwi
urokiem zabytkowego Starego Miasta w Rydze oświetlonego tysiącami lampek. Łotwa nie
zawiedzie o żadnej porze roku.
NADBAŁTYCKA WYPRAWA
WYCIECZKA DO RYGI
Obrazy użyte na podstawie licencji od Shutterstock.com lub pixabay.com lub własne BT Bezkresy